- Co zrobić gdy – i dlaczego dziecko gryzie rówieśników?
- Kiedy zacząć wychowywanie dziecka?
- Daj dziecku bekon!
- Jak powstaje ekologiczne jedzenie Hipp dla dzieci?
- Kto potrzebny bardziej, ojciec czy matka?
- Czy istnieje szczepionka na kleszcze dla ludzi?
- Objawy boreliozy: możesz nie wiedzieć, że ją masz.
- Depresja poporodowa: częściej dotyka młodych ojców – badanie [WIDEO]
- 14 lat w 4 minuty: ojciec uwiecznił jak córka rośnie [WIDEO]
- Sobotnie poranki pewnego ojca… przez trzy miesiące [WIDEO]
Start » Dziecko » Instrukcja obsługi » Misja: Nocnik – kiedy?
Misja: Nocnik – kiedy?
Choć wielu rodziców chciałoby mieć jak najszybciej dziecko, które potrafi samemu zrobić dwójkę i nie wymaga przy tym obsługi – nie ma określonego wieku, w którym należy zacząć naukę korzystania z nocnika czy toalety. Musisz obserwować swoje dziecko, zwracając uwagę na to, czy spełnia w kluczowych czterech obszarach rozwoju określone warunki.
Oto one.
1. Rozwój fizjologiczny – kontrola nad pęcherzem i jelitami
To, czy dziecko wydala w sposób chciany, czy przypadkowy – czyli, czy ma kontrolę nad tym, kiedy to robi – zależy od rozwoju zwieracza. Na początku ten mięsień umożliwi dziecku niedługie opóźnienie tego procesu. Pomiędzy dwunastym, a dwudziestym czwartym miesiącem życia – średnio na wysokości osiemnastego – układ osiąga pełną dojrzałość.
Ale skąd ojciec ma wiedzieć, że to już?
Tu niezbędna będzie umiejętność obserwacji człowieka. Zmienia się bowiem jego zachowanie. Około pierwszych urodzin zacznie rozpoznawać oznaki i uczucie pełnego pęcherza lub jelita. Dziecko zacznie kucać i stękać podczas robienia kupy, i pociągać za pieluchę podczas sikania. W tym wieku może jeszcze nie potrafić opóźniać rozwoju akcji, ale zacznie kojarzyć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy uczuciem pełnego zbiornika, a jego opróżnianiem.
Około osiemnastego miesiąca życia zwieracz dziecka będzie na tyle dojrzały, by móc opóźnić zrzut na krótki czas. Najpierw pojawi się kontrola akcji związanych z kupą w nocy: coraz rzadziej będziesz musiał zmieniać pieluchę przez sen. Później do akcji wejdzie opanowanie jelit za dnia, a następnie powinno pojawić się panowanie nad tak zwaną jedynką. Na końcu zaś dziecko przestaje sikać w nocy.
Szybko zauważysz brak kup w nocy. Potem twoją uwagę zwróci to, że przez kilka godzin ciągiem dziecko jest suche. Będzie budziło się z pustą pieluchą po dłuższych drzemkach, a potem po całej nocy.
Oznaki gotowości fizycznej:
- Dziecko zacznie mieć świadomość zbliżającej się akcji – będzie stękać, kucać, albo ukrywać się, gdy poczuje potrzebę.
- Znikną kupy w nocy.
- Pielucha będzie suchsza przez dłuższe okresy.
- Jednorazowe siknięcia zwiększają znacznie objętość.
- Regularność kupy pozwoli ci regulować swój zegarek.
Ale jeśli myślisz, że sama kontrola nad pęcherzem i jelitami pozwoli ci rozpocząć naukę korzystania z nocnika – przeczytaj dalej. Bo dziecko, które jest fizjologicznie gotowe, niekoniecznie musi spełniać pozostałe warunki – związane z rozwojem motoryki, umiejętnościami poznawczymi i werbalnymi, a także społecznymi.
2. Umiejętności motoryczne
Przeciętne dziecko zaczyna chodzić na wysokości dwunastego miesiąca życia. Gdy tylko opanuje chód oraz bieg – a stanie się to szybciej, niż myślisz – nabierze ochoty by uczyć się pozostałych dorosłych zachowań. To wpłynie na dalszy rozwój jego dużej i małej motoryki, również tej potrzebnej do samodzielnego załatwiania się. Najistotniejsza jest koordynacja dłoni i palców. Te kończyny, z czego możesz sobie nie zdawać sprawy, odgrywają kluczową rolę w toalecie – szczególnie, gdy chodzi o zdejmowanie i zakładanie spodni.
Oznaki gotowości motorycznej:
- Twoje dziecko potrafi się samemu rozebrać.
- Twoje dziecko potrafi zsunąć majtki i spodnie.
3. Umiejętności poznawcze i werbalne
Nauka higieny wymaga opanowania złożonej kombinacji zadań zarówno fizycznych, jak i umysłowych. Dziecko musi zrozumieć i oswoić się z własnym ciałem, oraz sposobem, w jaki ono działa. Nade wszystko ważne jest, by zauważyło zależność miedzy fizjologicznymi odczuciami, a ich efektem. Wtedy też zrozumie, co należy zrobić – i stworzy listę zadań, takich, jak: stworzenie planu dotarcia do nocnika, dotarcie do niego, zdjęcie ubrania i rozpoczęcie korzystania. Ważne jest też, by pomóc mu zrozumieć, by nie schodziło z nocnika zanim nie skończy całego procesu: to wymaga rozwiniętej pamięci oraz skupienia.
Ale nawet najlepsze tłumaczenia zdadzą się na nic, jeśli dziecko nie będzie miało wystarczająco opanowanej zdolności rozumienia ich. Zarówno polecenia, jak i odpowiedzi muszą być na tyle proste, by trafiły do celu.
Kiedy sam poznasz zasady uczenia dziecka korzystania z nocnika, zauważysz, dlaczego proces tak oczywisty dla ciebie, może wydawać się Everestem twojemu dziecku.
Szczególnie ważna jest świadomość ciała i zdolność do kojarzenia uczucia pełności z rezultatem – czyli kupą lub sikaniem. To powiązanie nie wytwarza się samo: musisz je wyjaśniać do skutku. Nie jest to tak trudne, jak nauka jazdy na rowerze, ale będzie wymagało od ciebie uważnej obserwacji i tłumaczenia.
Około drugiego roku życia, dzieci mają już pewną świadomość wszystkich części ciała. Twoim zadaniem jest nazwanie ich: o ile z ręką czy nogą możesz mieć mniej problemu, to z elementami tradycyjnie ukrytymi nie jest już tak łatwo. Używaj słów, których stosuje się w twojej rodzinie, i z którymi czujecie się komfortowo.
W tym samym czasie umysł dziecka rozwija się na tyle, że bez problemu przetwarza pojęcia bardziej abstrakcyjne. Intensyfikują się zdolności planowania, rozumienia kwestii umownych, rozwiązywania zadań i pamięć. To jest ten moment, w którym musisz wyjaśnić dziecku, że uczucie, po którym zapełnia się pielucha, jest sygnałem do planowania wyprawy na nocnik. Oznacza to także, że będziesz musiał nauczyć je przerywania wszystkiego, co w danej chwili robi, celem szybkiej ewakuacji do toalety.
Chwila, w której odkryjesz, że twoje dziecko samo lokalizuje nocnik, wyznacza do niego trasę, a po wszystkim woła ekipę sprzątającą, będzie jednym z tych wspomnień, które się magazynuje do końca życia.
Sygnały oznaczające gotowość werbalną i poznawczą:
- Dziecko rozumie słownictwo niezbędne do nauki korzystania z nocnika – takie, jak siku, kupa, siusiak, nocnik, mokry, suchy, majtki, „duża dziewczynka”, etc.
- Potrafi wypełniać instrukcje – od prostych, takich, jak „dotknij swojego ucha”, to bardziej złożonych – „odłóż zabawki na miejsce”. Potrafi posługiwać się symbolami, planować i rozwiązywać problemy, a także zapamiętywać.
- Wykazuje zdolność do naśladowania zachowań dorosłych.
Ciąg dalszy artykułu na drugiej stronie
Pliniusz
Jestem ojcem 8-letniego syna i 6-letnich bliźniaczek. Bywało ciężko, ale było warto.Related Posts
Latest News
-
Tulik – antykolkowy otulacz to polski sposób na kolkę.
znają nasze Babki i prababki skuteczne sposoby na poradzenie sobie...
- Posted 4 lata ago
- 0
-
Co zrobić gdy – i dlaczego dziecko gryzie rówieśników?
Co zrobić, gdy dziecko gryzie, i dlaczego tak reaguje?
- Posted 5 lat ago
- 0
-
Kiedy zacząć wychowywanie dziecka?
To nie jest takie oczywiste, jak myślisz.
- Posted 5 lat ago
- 0
-
Daj dziecku bekon!
Pierwszy raz próbuje, reakcja - bezcenna.
- Posted 5 lat ago
- 0
-
Jak powstaje ekologiczne jedzenie Hipp dla dzieci?
Myślisz, że produkuje je coś na kształt replikator ze Star...
- Posted 5 lat ago
- 5
-
Kto potrzebny bardziej, ojciec czy matka?
Psycholog odpowiada na odwieczne pytanie.
- Posted 5 lat ago
- 0
-
13 porad: jak wychowywać dziecko przy wszechobecnych ekranach?
Czasem lepiej wiedzieć wcześniej, co jest dobre, a co nie
- Posted 6 lat ago
- 0
Zostań z nami (warto!)
Partnerzy serwisu
Najczęściej komentowane
SPRAWDŹ SIĘ!
-
Czy wychowujesz odpowiedzialne dziecko? [QUIZ]
Sprawdź, czy twój sposób wychowawczy zaowocuje odpowiedzialnym dzieckiem.
- 1 min.
- 0
-
Dzwonić po lekarza? Działać? Sprawdź, czy panikujesz! [QUIZ]
Dziesięć najczęstszych przypadków, omówione.
- 1 min.
- 6
-
Sprawdź, ile wiesz o śnie dziecka [QUIZ]
Sen dziecka to towar deficytowy. Im więcej o nim...
- 1 min.
- 0
-
Jakie jest twoje ojcowskie IQ? Sprawdź! [QUIZ]
15 pytań prawdę ci powie - bawiąc staramy się...
- 1 min.
- 10
-
Czy wychowujesz zepsutego bachora? Sprawdź!
Twoje decyzje mają swoje konsekwencje. Sprawdź, czy podejmujesz trafne.
- 1 min.
- 2